เจ้าหลง ชีวิตน้อย ๆ ข้างถังขยะ EP.15 เพียงลำพัง 1 วัน

เมื่อมานุดต้องไปต่างจังหวัด 1 คืนและไม่สามารถนำ “เจ้าหลง” ไปด้วย ตั้งแต่เก็บเจ้าหลงมาเลี้ยงเรายังไม่เคยไปวิ่งงานไกล ๆ ที่ต้องค้างคืนเลย ส่วนมากเป็นการวิ่งในพื้นที่จ.กระบี่ ที่ต้องตื่นแต่เช้ามืด และกลับเข้าบ้านสาย ๆ

และทุกครั้งที่กลับบ้านนครศรีฯ ก็จะพาเจ้าหลงกลับด้วยทุกครั้ง ไม่เคยทิ้งไว้บ้านตัวเดียวและนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เจ้าหลงต้องอยู่ตัวเดียวเพียงลำพังครั้งแรก เราต้องไปงานวิ่งที่ต่างจังหวัด ออกจากบ้านช่วงบ่ายวันเสาร์ ก่อนออกจากบ้านก็เตรียมน้ำ อาหารเม็ด และพาเจ้าหลงไปขี้ เยี่ยว เรียบร้อยแล้ว พยายามพูดทำความเข้าใจกับเจ้าหลง เราคิดว่าเจ้าหลงฟังเราเข้าใจนะ มองจากสายตาของนางแล้ว เหมือนนางอยากจะบอกว่า อยากไปด้วยนั่นแหละ

สิ่งที่เราห่วงมากที่สุดคือเรื่องการเยี่ยวของนาง เพราะปกตินางไม่ยอมขับถ่ายในบ้านเลย ตอนแรก ๆ ก็ขับถ่ายในบ้าน พอฝึกได้แล้วนางไม่เคยขับถ่ายในบ้านเลย เราบอกนางว่าถ้าปวดให้มาเรียก และนางก็ทำแบบนั้นเสมอมาตลอดเวลา 8 เดือน

พวกเราตั้งกล้องวงจรปิดค่อยดูนางว่าทำอะไรอยู่บ้าง ภาพที่เห็นคือนางนอนใกล้ ๆ โต๊ะที่เราชอบนั่งเวลาอยู่บ้าน และก็แหวกผ้าม่านมองออกไปที่หน้าบ้านรอพวกเราเหมือนทุก ๆ ครั้งที่เราออกไปทำธุระไม่นาน

บางครั้งก็หายจากกล้องไป คิดว่าน่าจะเข้าไปนอนในห้องรอ พอรู้สึกตัวก็ออกมาเดิน มานอนรอหน้าประตูเหมือนเดิม

พอตกค่ำมองผ่านกล้องเห็นนางนั่งรอหน้าประตู เราน้ำตาแทบไหล แถมไม่มีรอยกินอาหารเม็ดเลย โถ่ลูก สงสารนางจับใจ คงหิว คงคิดถึงน่าดู

พอเราวิ่งเสร็จ ทำธุระต่าง ๆ เสร็จก็รีบนั่งรถกลับมาทันที เพราะห่วงนางล้วน ๆ (ปกติเวลาไปวิ่งต่างจังหวัดจะแวะเที่ยวกันด้วย รอบนี้ไม่มีเลย) เฮ้อ .. ต่อไปคงไม่กล้าไปค้างคืนที่ไหนอีกแล้ว ??