เจ้าหลง ชีวิตน้อย ๆ ข้างถังขยะ EP.5 หนูก็มีหัวใจนะ

EP นี้จะขอเขียนแทนความรู้สึกของ “เจ้าหลง” กันนะคะ  คำว่า “หนู” ในที่นี้หมายถึงตัวเจ้าหลง “เจ้ามนุษย์” คือตัวเราเอง “มนุษย์ผู้ชาย” คือแฟนเราค่ะ

หลังจากที่หนูอยู่กับเจ้ามนุษย์มาครบ 1 เดือนกับอีก 7 วัน วันนี้คุณหมอโทรมาเตือนว่าครบกำหนดฉีดวัคซีนรวม 6 โรคเข็มที่ 2 แล้วนะคะ เจ้ามนุษย์บอกว่าช่วงเย็น ๆ เข้าไปค่ะคุณหมอ  และชีวิตช่วงเช้าทุกอย่างปกติดี ช่วงบ่ายเจ้ามนุษย์จับหนูอาบน้ำไว้ก่อน เพราะหลังฉีดยาอีก 7 วันหนูต้องงดอาบน้ำ นั่นเท่ากับว่าหนูอดเที่ยว อดวิ่งด้วย เพราะตัวหนูจะสกปรก

เวลาประมาณ 16.30 น. หนูตื่นนอนได้สักพัก หนูก็อยากเล่นกับมนุษย์ผู้ชาย แต่ว่าหนูเล่นแรงไปหน่อย ฟันหนูไปโดนเข้าที่หูของมนุษย์ผู้ชายได้แผลเลือดออกเลย หนูโดนมนุษย์ผู้ชายตีที่ก้น 1 ทีแรงเหมือนกัน แต่หนูก็ไม่เจ็บและก็ยังไม่สำนึกผิด ยังคึกอยากเล่นอีก แต่มนุษย์ผู้ชายก็ไม่เล่นแล้ว พร้อมกับไล่หนูไปไกล ๆ หนูเดินไปหาก็ผลักหนูออกไกล ๆ ไม่เรียกชื่อหนู ไม่เดินเข้ามาใกล้ ไม่สนใจหนู แถมยังบอกหนูว่าถ้าเล่นแรงแบบนี้อีกจะเอาหนูไปปล่อยทิ้งนะ  หนูไม่รู้จะทำยังไงได้แต่เดินวนไปวนมาอยู่ใกล้ ๆ คอยมองเขาล้างแผลทำแผลให้กัน  พร้อมกับเสียงดุมาว่า ดูสินี่ผลงานที่หลังอย่าทำแบบนี้นะ ! เจ้ามนุษย์บ่นหนูอยู่สักพักแล้วก็เงียบไป

17.30 น.เจ้ามนุษย์พาหนูไปถึงคลีนิค (ตอนนั่งซ้อนมอเตอร์ไซด์มนุษย์ผู้ชายก็ไม่ยื่นมือมาลูบหัวหนูเหมือนทุกครั้ง) วันนี้น้ำหนักหนูขึ้นมาที่ 5.6 กิโล โอ้ย ๆๆ มิน่าเวลาเจ้ามนุษย์อุ้มหนูจะบ่นว่าหนัก แต่วันนี้หนูได้กลิ่นแมวที่ตัวคุณหมอ หนูไม่ปลื้มเลย ขู่คุณหมอไป โดนคุณหมอจับครอบปากเลย หนูก็ยิ่งดิ้นและร้องลั่นคลีนิคให้รู้กันไปเลยว่าฤทธิ์เยอะแค่ไหน แถมวันนี้หนูยังฉี่ราดต่อหน้าคุณหมออีก น่าอายชะมัด  แต่ตอนคุณหมอฉีดยาวัคซีนรวมโรค กับ พิษสุนัขบ้าหนูไม่ร้องนะจ๊ะ 2 เข็มเองหนูไหวจ้า

ออกจากคลีนิคเจ้ามนุษย์ก็ไปเดินตลาดต่ออีก แล้วก็ทิ้งหนูไว้กับมนุษย์ผู้ชายที่รถ หนูนั่งมองหน้ามนุษย์ผู้ชายเขาก็ไม่สนใจหนูเลย จนกลับมาถึงบ้าน เขา 2 คนกินขนมก็ไม่แบ่งหนูสักนิด กินข้าวก็ไม่แม้แต่จะมองหน้าหนูคุยกัน 2 คน ตอนเอาข้าวให้หนูกินก็วางให้เลยไม่บอกให้นั่ง ไม่ขอมือ ไม่บอกให้ยืน กินข้าวอิ่มหนูเดินไปหามนุษย์ผู้ชายเขาก็เดินหนีหนู หนูไปนั่งใกล้ๆเขาก็ผลักหนู ไล่หนู ไม่สนใจหนู ไม่เรียกหนูเลย..เฮ้อ

หนูจะเริ่มดราม่าแล้วนะ T_T

ทุกวันก่อนนอนเจ้ามนุษย์จะพาหนูไปฉี่ไปอึนอกบ้านทุกครั้ง วันนี้ก็เหมือนกันเจ้ามนุษย์จูงหนูไปฉี่ไปอึ เสร็จแล้วล้างก้นให้เรียบร้อย เตรียมพร้อมพาเข้าบ้าน แต่หนูเลือกที่จะนั่งอยู่ที่หน้าบ้านไม่ยอมเข้าบ้าน หนูนั่งมองไปที่ถนนมองไปเรื่อยเปื่อยมันอย่างนั้นแหละเจ้ามนุษย์เรียกเข้าบ้านดึงสายจูงยังไงหนูก็ไม่เข้าบ้าน จนเจ้ามนุษย์ทนไม่ไหวผูกหนูไว้กับรั้วหน้าบ้าน  เขาคงคิดว่าไม่ถึง 2 นาทีหนูก็ต้องร้องเข้าบ้านเหมือนทุก ๆ ครั้ง แต่ผิดคาดหนูก็ยังคงนั่งอยู่หน้าบ้านมองถนนไปเรื่อยเปื่อย ไม่คิดจะเข้าบ้านเลย หนูหันมามองในบ้านครั้งหนึ่งก็เห็นเขาปิดประตูบ้าน ปิดไฟแล้ว หนูก็นั่งมันต่อไปไม่ร้องเลยนะนานมากเกือบ ๆ ครึ่งชั่วโมงได้

สักพักมนุษย์ผู้ชายก็เดินออกมาเรียกชื่อหนู “หลง”  หนูมองหน้าเขาแต่ยังไม่เข้าไปหา มนุษย์ผู้ชายก็เดินมาใกล้ๆหนูเรียก “เจ้าหลง” หนูเริ่มกระดิกหางเดินไปหาเขา มนุษย์ผู้ชายก็ลูบหัวหนูแล้วก็อุ้มหนูเข้าบ้าน เขาบอกว่าทีหลังอย่าเล่นแรงแบบนั้นอีกนะ โอ้ย…หนูดีใจในที่สุดมนุษย์ผู้ชายก็เรียกชื่อหนูแล้ว คุยกับหนูลูบหัวหนูเหมือนเดิมแล้ว  นึกว่าเขาจะเอาหนูไปทิ้งแล้วจริง ๆ พอหนูเข้ามาในบ้านวันนี้หนูเพลียเพราะฤทธิ์ยาด้วย มนุษย์ผู้ชายอนุญาตให้หนูนอนในห้องแอร์ได้ด้วย  เพราะช่วงนี้อากาศร้อนมาก ๆ มนุษย์ผู้ชายบอกว่าสงสาร โดนฉีดยามาแถมต้องมานอนข้างนอกห้องโถง อากาศร้อนมาก เปิดพัดลมก็ไม่ได้ช่วยให้เย็นขึ้นเท่าไหร่  และนี่คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้หนูได้มีโอกาสนอนในห้องแอร์บ่อยๆ ในเวลาต่อ ๆ มา

จากใจเจ้าของ “เจ้าหลง”

เราเชื่อว่าหมาทุกตัวเข้าใจและสามารถเรียนรู้พฤติกรรมต่าง ๆ ของมนุษย์ได้  อยู่ที่ว่าจะเรียนรู้ได้มากน้อยเท่าไหร่  เหมือน ๆ กับคนนั่นเอง  เจ้าหลงเป็นหมา แต่ก็รู้ว่าการแสดงออกแบบนี้คือ โกรธ  ไม่พอใจ ไม่ชอบให้ทำ  รัก  เป็นห่วง   และการได้เลี้ยง “เจ้าหลง” มันทำให้เราต้องเข้าไปศึกษาเรื่องเกี่ยวกับสุนัขมากขึ้น เข้าใจในพฤติกรรมของสุนัขมากขึ้น  เวลาเราเห็นหมาจรมันสะเทือนใจนะ  หลายครั้งที่เห็นหมาพันธุ์ แต่เหมือนถูกนำมาทิ้ง ยิ่งสะเทือนใจเข้าไปอีก

ขอร้องเถอะนะ !!!  …  อย่าคิดที่จะเลี้ยงเพียงเพราะว่ามันน่ารักตอนเล็กๆ  พอมันแก่ตัวไปแล้วไม่ใส่ใจมัน มันเริ่มป่วยก็เอาไปทิ้ง อย่าเลี้ยงไปตามยถากรรมพอมันมีลูก เลี้ยงไม่ไหวก็เอาลูกมันไปทิ้ง  ทำหมันให้มันเหอะ เสียเงินเท่านั้นดีกว่าสร้างบาปให้ตัวเอง

แล้วเจอกัน EP หน้ากับชีวิตน้อย ๆ ข้างถังขยะ ขอบคุณค่ะ http://bit.ly/30n1WHc

You may also like...

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *