เจ้าหลง ชีวิตน้อย ๆ ข้างถังขยะ EP.1 โดนทิ้ง
ชีวิตน้อย ๆ ของลูกหมาตัวนึง ที่ไม่รู้ว่าถูกน้ำมาทิ้งข้างถังขยะหรือหลงมาอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ กี่วันแล้วที่ต้องนั่งรอเศษอาหารข้างถังขยะ ต้องค่อยหลบหมาตัวใหญ่ที่อาจจะเข้ามากัด หรือทำร้ายมัน ต้องวิ่งขึ้นไปบนป่าเมื่อคิดว่าไม่ปลอดภัย …. สู้อ้อมกอดของบ้านที่คิดอยากจะเลี้ยงสุนัขหรือแมว แต่ยังไม่พร้อมที่จะเลี้ยง และสุดท้ายเราก็ได้มาอยู่ด้วยกัน
วันที่ 14 มีนาคม 2562 เป็นวันที่เราตื่นเช้าออกไปซ้อมวิ่งกับแฟนเป็นปกติ ขากลับจะถึงบ้านแล้วอีกแค่ประมาณ 50 เมตรน่าจะได้ แฟนเรามองไปเห็นหมาน้อยข้างขยะ แล้วบอกเราว่าหมา ๆ อยู่ข้างถังขยะนั้น ส่วนเราไม่เคยเห็นอะไรพวกนี้อยู่แล้ว เพราะสายตาสั้นเลยไม่พยายามจะจ้องมองอะไร แต่จังหวะที่เราหันไปมองถังขยะตามที่แฟนบอก สิ่งที่เห็นคือส่วนหัวของหมาที่โผล่ออกมาจากข้างถังขยะเหมือนมันกำลังนั่งรออะไรสักอย่าง และเพราะว่าเราสายตาสั้นทำให้เรามองไม่ชัดหรอกว่ามันตัวเล็กหรือโตแค่ไหน แต่เห็นว่ามีหัวหมายื่นออกมาข้างๆถังขยะสีฟ้าใบใหญ่
เราตัดสินใจเดินเข้าไปดู อ้าวหายไปไหน สักพักก็มองขึ้นไปบนเนินป่าเห็นตัวอะไรแว็บ ๆ ลองเรียกดู มันก็เดินโผล่หน้ามาแบบยังกล้า ๆ กลัว ๆ เรียกอีกหน่อยก็กระดิกหาง แต่ยังไม่กล้าเดินมาหา จนเราเรียกอีกครั้งแล้วบอกว่า “มานี่มาลูกมา” เท่านั้นแระ มันก็เดินมาหาเราเลย สัมผัสแรกที่อุ้มเจ้าหมาน้อยตัวนี้มาคือ ตัวมันสั่นๆ ไม่รู้ว่าสั่นเพราะกลัว หรือหนาว หรือยังไง แต่ที่ตัวของมันมีแต่เห็บ หมัดหมาเต็มไปหมด หน้ามันสวยนะ ตาออกสีน้ำตาลอมเขียว จมูกสีน้ำตาลอ่อน เป็นลูกหมาตัวเมีย แต่หน้าเหมือนหมาตัวผู้ ซึ่งช่วงกลางลำตัวลงไปถึงหางเต็มไปด้วยรอยแผลที่คล้ายๆกับโรคเรื้อน แต่เราคิดว่าเป็นแผลจากเห็บหมัดมากกว่า เพราะด้วยจำนวนเห็บ หมัดที่เกาะตัวมันเยอะมาก
แล้วแฟนก็เอายาคูลย์มาให้มันกิน เลียจนเกลี้ยง ส่วนเราก็ไปเอาข้าวผสมปลากระป๋องให้กิน โห!!! คงหิวมากรีบกินใหญ่เลย มีเท่าไหร่ก็กินหมด แต่กินมีมารยาทมาก เท้าไม่เข้าไปในจานข้าวเลย (คือตอนนั้นไม่มีอะไรสำหรับหมาเลย ต้องเอาข้าวผสมปลากระป๋องใส่จานข้าวคนนี่แหละ) จากนั้นก็เอาเข้ามาวางในบ้าน วางตรงไหนก็นอนตรงนั้น ท่าทางเรียบร้อยมาก
ช่วงบ่ายเห็นอากาศร้อนๆเลยจับอาบน้ำ ฆ่าเห็บ หมัดในตัวออกให้ แม่เจ้าเอ๋ยเยอะจริงอะไรจริง แต่ยังไม่สามารถเอาออกได้หมดในรอบนี้ เพราะว่าเจ้าหมาน้อยเกิดอาการตัวสั่น คาดว่าคงหนาวเลยต้องหยุดการอาบน้ำ กำจัดเห็บ หมัด (รอบนี้เราใช้แชมพูคนนะ อย่างที่บอกไม่มีอะไรสำหรับหมา จะออกไปซื้อก็ไม่ได้ต้องขายของ ทิ้งร้านไม่ได้ แถมร้านมีตรงไหนก็ไม่รู้ ไม่เคยสังเกต ต้องขับรถวนหา ค่อยไปหาซื้อตอนเย็นหลังจากปิดร้านดีกว่า)
ช่วงเย็นแฟนกลับมาจากที่ทำงาน วันนี้ต้องปิดร้านเร็วหน่อย ก็พานั่งรถไปหาซื้ออาหารเม็ด ปลอกคอ สายจูง แชมพูอาบน้ำหมา ก่อนกลับทางผ่านมีคลินิกสัตว์ก็เลยแวะหาคุณหมอซะเลย คุณหมอจับชั่งน้ำหนักตัวครั้งแรกได้ 1.9 กิโล เบามาก ผอม ตัวนิดเดียว
…. แล้วก็ขอประวัติชื่อเจ้าของ ตามด้วยชื่อสัตว์เลี้ยง เอาล่ะสิชื่อไรว่ะ นึกไม่ออก ไม่ทันได้คิดไว้ … “เจ้าหลง” …. คือชื่อที่คิดได้เพราะด้วยคิดว่ามันหลงมาจากทางไหนก็ไม่รู้ เลยตั้งชื่อนี้ให้ คุณหมอบอกว่าหมาเก็บมาเลี้ยงต้องรอ 7 วันค่อยฉีดวัคซีนได้ เพราะไม่แน่ใจว่าหมาจะป่วยหรือมีอาการของโรคอะไรก่อนหน้านี้ไหม แต่วันนี้สามารถรับยาถ่ายพยาธิได้ จัดไปค่ะหมอ เย็นนั้นให้กินอาหารเม็ดกินดีมากคงหิวล่ะสิ (สาเหตุที่ไม่ให้กินนม เพราะคุณหมอดูแล้วเจ้าหลงน่าจะประมาณ 2 เดือนคิดว่าน่าจะหยุดนมได้ประกอบกับการให้กินนมที่เราเองก็ไม่มั่นใจว่าจะกินนมอะไรได้บ้าง นมแพะที่เหมาะกับน้องหมาก็ยังไม่ได้หาซื้อ)
ตอนนั้นเราคิดจะซื้อกรง อยากได้กรงใหญ่ ๆ ไปเลย เผื่ออนาคตของเจ้าหลงที่โตขึ้นเรื่อยๆ แต่ด้วยราคาที่ค่อนข้างแพงจึงยังไม่ได้ซื้อ คืนนั้นเลยต้องผูกสายจูงเจ้าหลงกับถังน้ำกิน 10 ลิตร ความที่มันตัวยังเล็ก ถังแค่นี้ก็ไปไหนไม่ได้แล้ว พอตกดึกก็งานเข้าอย่างจัง เจ้าหลงหลับไปพักใหญ่ ตื่นมาตอนตี 2 ร้องใหญ่เลย ทั้งขู่ทั้งปลอบกว่าจะสงบได้ สักพักก็ร้องอีก พอเปิดไฟดูเท่านั้นแระ แม่เจ้า อึแรกของเจ้าหลง ดำอะไรป่านนั้นแถมพยาธิออกมาด้วย กลิ่นนิไม่ต้องพูดถึง จะเป็นลม เรียกได้ว่าไม่ได้นอนกันทั้งคืน สงสารทั้งแฟน ทั้งหมา เพราะแฟนต้องไปทำงานตอนเช้า ส่วนหมาก็สงสารที่มันร้องขนาดนี้ หาข้อมูลในอินเตอร์เน็ต มีแต่คนบอกว่าเป็นธรรมดาแรก ๆ น้องหมาจะร้องแบบนี้ทุกตัว ถ้าเลี้ยงตัวเดียวไม่มีเพื่อน แต่เวลาผ่านไป 1 อาทิตย์ เจ้าหลงก็ยังร้องตอนดึกทุกคืน หลับยาวถึงตี 4 แค่วันเดียว สงสารแฟนมาก เพราะอากาศก็ร้อน ยังไม่ได้ติดแอร์ห้องนอน หมาก็ร้องทั้งคืน หลับไม่เต็มอิ่มเลย
คอยติดตาม EP. ต่อไปได้ที่นี่ เจ้าหลง ชีวิตน้อย ๆ ข้างถังขยะ
